تاریخچه کنکور
حجم متقاضیان ورود به دانشگاه بسیار زیادتر از گذشته می شد و مدیران آموزش عالی را وادار می کرد راه حلی برای گزینش بیندیشند. در آغاز سال ۱۳۴۲ سنجش داوطلبان ورود ه دانشگاه بر عهده هیات مسابقات ورودی دانشگاه ها گذاشته شد و کنکور به تقلید از فرانسه در ایران شکل گرفت و در همان سال ۴۲ برگزار شد.
در سال ۱۳۴۳ از مسابقه همگانی انتقاد شد و دانشگاه ها دوباره دست به کار پذیرش مستقل شدند. پس از تاسیس وزارت علوم و راه اندازی مرکز آزمون شناسی در سال ۱۳۴۷، آزمون سراسری مجدداً به صورت متمرکز رایج شد.
در اولین آزمون ۱۲ دانشگاه با ۳۰ رشته تحصیلی حضور داشتند و داوطلبان می توانستند از این میان، ۱۰ رشته را انتخاب کنند. در سال ۱۳۵۴ سازمان سنجش آموزش کشور تشکیل شد و کنکور سازمان یافته تر به کار خود ادامه داد. تا این سال ها علاوه بر نتایج کنکور، معدل امتحانات نهایی ششم متوسطه و ضوابط اختصاصی دانشگاه ها مثل نوع مدرک، سهمیه منطقه، جنسیت و نظام وظیفه هم در قبولی داوطلبان تاثیر داشت
در سال ۱۳۵۷ قبولی تنها به نتایج کنکور محدود شد. پس از انقلاب اسلامی اولین آزمون سراسری در سال ۱۳۵۸ برگزار شد و بعد هم با انقلاب فرهنگی، دانشگاه ها و به تبع آن کنکور سه سال تعطیل شد. سال ۱۳۶۱ دوباره کنکور وارد چرخه شد و البته در این سال تنها برای رشته های پزشکی، فنی-مهندسی، کشاورزی، الهیات و معارف اسلامی آزمون برگزار شد. کنکور ادامه یافت تا سال ۱۳۷۱. در این مدت داوطلبان سه نوع سهمیه آزاد، منطقه ای و نهادهای انقلاب اسلامی داشتند
به تدریج تحصیلات از نوع پیام نور، شبانه، مراکز تربیت معلم و بعدتر غیرانتفاعی به وجود آمدند. داوطلبان می توانستند ۱۵ کد رشته تحصیلی را انتخاب کنند که این تعداد چندی بعد به ۱۰۰ رشته کاهش یافت
